Και τότε ήρθε ο Κορώνας….και μείναμε όλη η οικογένεια να κοιτιόμαστε μέσα σ’ ένα σπίτι. Να προσπαθήσουμε να συνυπάρξουμε ταυτόχρονα για 24 ώρες την ημέρα…κάθε μέρα…όλη μέρα….Ποτέ δεν το είχαμε ξαναπάθει αυτό! Εγώ, ο Ιάκωβος, η Λουκία, ο Σήφης και φυσικά ο αρχηγός του σπιτιού…ο Κράφτ!
Ξαφνικά έπρεπε να τα έχουμε όλα διπλά και τρίδιπλα! Γιατί όπως είναι φυσικό ξαφνικά και από το πουθενά θέλαμε ΌΛΟΙ να κάνουμε ακριβώς τα ίδια πράγματα την ίδια ακριβώς στιγμή. Για τον καθένα μας ήταν φυσικό γιατί ο καθένας μας ήθελε να κάνει ακριβώς αυτό που έκανε και πριν, όπως ακριβώς το έκανε και πριν που όμως τότε δεν είχαμε ποτέ απαρτία!
Έτσι αποφάσισα να μπω στην κουζίνα και να κλειδαμπαρωθώ…Να γίνω ο μάστερ σεφ της καρδιάς μας, να μας μπουκώσω όλους τόσο πολύ που να μην μπορεί κανένας να αντιδράσει σε οτιδήποτε! Να μην μπορεί κανείς να μαλώσει με τον άλλο γιατί απλούστατα θα πέφτανε όλοι σε μια ωραία καταστολή λόγω υπερβολικής κατανάλωσης φαγητού! Ταυτόχρονα θα γινόμουν κι εγώ πιο στρογγυλή από αυτό που ήμουν πριν και θα συνέχιζα να μπουκώνομαι μέχρι να γίνω στρογγυλή σαν λουκουμάς ώστε να μπορέσω να κυλίσω σε όλο το σπίτι και να τους ισοπεδώσω όλους!
Κάθε βράδυ στον ύπνο μου έβλεπα όλα τα «θέλω» της οικογένειας και των φίλων….Έχω γενέθλια και θέλω πάρτι! Θέλω να μου βρεις κάτι να κάνω γιατί βαριέμαιιιιιιιι! Θέλω να μ’ αρχίσεις δίαιτα ρε γυναίκα, θα πάθω καμμιά καρδιά και θα κλαις! Θέλω να μου συμπαρασταθείς ρε φιλενάδα…πάλι με παράτησε το γουρούνι! Θέλω…ΘΕλω…ΘΕΛω…ΘΕΛΩ!!!!
Εγώ πάλι το μόνο που θέλω είναι μια ρομαντική βραδιά με τον Ιάκωβο….αλλά……
Τί ωραία που θα ήταν όμως να μπορούσε κάποιος άλλος να μου τα κάνει όλα αυτά αλλά χωρίς να τον δω και χωρίς να με δει…έτσι ρε παιδί μου να μπορούσα να έχω ένα ραβδάκι να κάνω ένα τσακ και να μου έρθει ένα κουτί στην πόρτα μου που να τα έχει όλα και να μου λέει και τί να κάνω….
Μήπως να το έκανα εγώ τελικά;
Και τότε ήρθε ο Κορώνας…και ξαφνικά έμεινα στο σπίτι μαζί με τη γυναίκα μου το Κατερινιώ, τα παιδάκια μου, τη Λουκία και τον Σήφη και φυσικά τον αρχηγό του σπιτιού, τον Κραφτ! Στην αρχή περνούσα ωραία…τους χόρτασα ρε παιδί μου….φάγαμε όλοι μαζί, έπαιξα με τα παιδιά, τα είπαμε και με το Κατερινιώ….όλα τέλεια ήταν….στην αρχή….
Μετά όμως το Κατερινιώ αποφάσισε να γίνει ο μάστερ σεφ της καρδιάς μας και βάλθηκε να μας κάνει από 500 κιλά τον καθένα….ότι είχε δει σε τρεις κύκλους μάστερ σεφ…τα έκανε όλα! Μέχρι και κουλί έκανε…κουλί φράουλας…κουλί ντομάτας….πήξαμε στο κουλί! Στο τέλος συνεννοήθηκα με τα παιδιά και γράψαμε μεγάλες ταμπέλες που έλεγαν «Εν Κουλί αυτό ρε!!!!» και έτσι γλυτώσαμε!
Στο καπάκι άρχισαν και τα παιδιά να γκρινιάζουν ότι βαριούνται…κάθησα και με βάψανε….με χτενίσανε…με καβαλήσανε…παίξαμε μπάλα στο σαλόνι…ζωγραφίσανε κι εγώ βαθμολόγησα το καλύτερο….παίξαμε επιτραπέζια και τους κέρδισα…προσπάθησα να τους μάθω τάβλι αλλά πετούσανε τα πούλια ο ένας στον άλλο οπότε το παράτησα…ώσπου έμεινα από ιδέες!
Μέσα σ’ όλα πριν τον Κορώνα είχα κανονίσει κουμπαριά και έπρεπε κάπως να ετοιμάσω ένα μπάτσελορ για τον κολλητό μου ενώ ταυτόχρονα χώρισε και ο άλλος μου κολλητός και ενώ τον αγαπώ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!!!! Δοκίμασα και το κοστούμι μου και δεν μου χωράει….πρέπει κάπως να πω στο Κατερινιώ ότι δεν αντέχω άλλο φαγητό…Πρέπει να χάσω κάνα κιλό γιατί ξεφτίλα θα γίνω….
Κάθε βράδυ πριν να κοιμηθώ σκέφτομαι τί ωραία που θα ήταν αν κάποιος μπορούσε να τα βάλει όλα αυτά σε ένα κουτί και να μου τα στείλει σπίτι μου…Ας βάλει όμως και καμμιά οδηγία μέσα γιατί πολύ μ’ έχει κουράσει όλο αυτό που ζούμε με τον Κορώνα και το μυαλό μου δεν την παλεύει!
Λες αν το πω στο Κατερινιώ θα βρει καμμιά λύση; Αυτή είναι παντογνώστης….όλο και κάτι θα κατεβάσει η κούτρα της. Κάτσε να τη φωνάξω…..
Και τότε ήρθε ο Κορώνας….και ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ!!! Επιτέλους θα είχα όλο το χρόνο να παίξω όλα τα ηλεκτρονικά του κόσμου μέχρι να τυφλωθώ! Και το έκανα σας λέω…και το παράξενο είναι ότι ο μπαμπάς δεν με μάλωσε καθόλου…μόνο η μαμά λίγο αλλά της υποσχέθηκα ότι θα κάνω κάθε βράδυ μπάνιο (ενώ δεν είχα σχολείο) και μ’ άφησε στην ησυχία μου!
Κοιμόμουν όσο ήθελα και ότι ώρα ήθελα! Είχα τον μπαμπά μου όλη μέρα στο σπίτι…τον βοήθησα να φτιάξει και μια παπουτσοθήκη που αγόρασε η μαμά από το ίντερνετ αλλά μου έπεσαν οι βίδες και σκόρπισαν στο πάτωμα και ο Κράφτ τις έφαγε και ο μπαμπάς μου είπε να μην τον βοηθήσω άλλο γιατί τον πρόκοψα!
Παίξαμε πολλά επιτραπέζια αλλά επειδή ο μπαμπάς νευριάζει όταν χάνει μιλήσαμε με τη Λουκία και τον αφήναμε να κερδίζει για να είναι οκ! Έβαλα τη Λουκία να κάνουμε μαζί κάτι τσάλεντζις που είδαμε στο τικτοκ αλλά αυτή μόνο να χορεύει ήθελε και τη βαρέθηκα κι αυτή.
Η μαμά από την άλλη την είδε και καλά μάστερ σεφ της καρδιάς μας και βάλθηκε να μας ξεκάνει στο φαγητό! Ότι χαζομάρα ήξερε την έκανε και μας την έδινε να την φάμε. Μόνο ένα κουλί που έφτιαξε ήταν καλούτσικο και το έφαγα αλλά όλα τα υπόλοιπα τα τάϊσα κρυφά στον Κραφτ. Μετά αυτός έπαθε πονόκοιλο και σταματήσαμε….μην το στείλουμε το σκυλί και αδιάβαστο!
Και μετά ήρθε η βαρεμάρα….δεν ήθελα τίποτα….τα βαρέθηκα όλα….τη μαμά, τον μπαμπά, τη Λουκία….τα σάλια του Κραφτ….τα ηλεκτρονικά….μα γιατί να μην υπάρχει ένα κουτί που να το ανοίγεις και μέσα να έχει διάφορα να κάνεις και να μην βαριέσαι πια;;;
Κάθε βράδυ στον ύπνο μου δεν βλέπω τίποτα….μόνο μια ατέλειωτη βαρεμάρα….
Αύριο το πρωί θα κάνω ότι μ’ αρέσουν οι βάφλες που είπε ότι θα μας φτιάξει η μαμά για να την καλοπιάσω μήπως και το κάνει αυτή αυτό με το κουτί!
Και τότε ήρθε ο Κορώνας…και ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ!!!! Και έπαθα μεγάλη χαρά! Κοιμόμουν όσο ήθελα και ότι ώρα ήθελα. Είδα όλα τα παιδικά αγκαλιά με τον Κραφτ! Έβαζα τέρμα τη μουσική και έκανα όλα τα χορευτικά που είχα δει στο τικτοκ! Είχα κάθε μέρα τον μπαμπά μου στο σπίτι και μιλούσαμε. Τον έβαψα μια μέρα με τα βαφτικά της μαμάς όταν κοιμόταν και τον έκανα ΤΕΛΕΙΟ! Του έβαλα και ρολά στο κεφάλι για να του κάνω μπούκλες αλλά μπερδεύτηκαν τα μαλλιά του και τον πόνεσα αλλά δεν μου είπε τίποτα απολύτως! Του έβαψα και τα νύχια και πάλι δεν μου είπε τίποτα απολύτως!
Παίξαμε πολλά επιτραπέζια και είχαμε μιλήσει από πριν με το Σήφη για να αφήνουμε τον μπαμπά να κερδίζει για να χαίρεται. Τον αφήσαμε να μας μάθει και τάβλι αλλά βαρεθήκαμε και αρχίσαμε πόλεμο με τα πούλια….κατά λάθος ένα πούλι πέτυχε τον μπαμπά και του έκανε καρούμπαλο…μετά το τάβλι δεν το ξαναείδαμε ποτέ! Πολύ ωραία πέρασα….
Μετά η μαμά αποφάσισε να γίνει ο μάστερ σεφ της καρδιάς μας και μαγείρευε όλη μέρα και όλη νύχτα! Έφτιαχνε και κάτι περίεργα μουλί….κουλί….κάτι τέτοιο και εμείς δεν μπορούσαμε να τα φάμε και τα δίναμε στον Κραφτ….αλλά μετά πόνεσε η κοιλίτσα του και τα έκανε όλα…να μην πω πώς τα έκανε μέσα στο σαλόνι! Πάντως εμένα δεν μου χωράει η στολή της Άριελ….κάτι είχε μέσα όλο αυτό το φαγητό της μαμάς….
Και μετά βαρέθηκα….δεν είχα τίποτε να κάνω…το πιο διαφορετικό που έκανα ήταν να βοηθάω τον μπαμπά να ψεκάζει αυτά που έφερνε από το σούπερ μάρκετ αλλά γρήγορα το βαρέθηκα κι αυτό…Επίσης σκέφτομαι ότι σε λίγο καιρό είναι τα γενέθλιά μου και η μαμά μου είχε πει ότι θα κάνω πάρτι Κυνήγι Θησαυρού αλλά τώρα με τον Κορώνα μου τα γύρισε και έχω νευριάσει….
Κάθε βράδυ στον ύπνο μου βλέπω το πάρτι μου και χιλιάδες πράγματα να κάνω για να μην βαριέμαι τόσο πολύ….Τί ωραίο που θα ήταν αν ερχόταν μια νεράϊδα να μου τα αφήσει όλα όσα θέλω σ’ ένα κουτί έξω από την πόρτα του δωματίου μου….
Θα ρωτήσω το Σήφη μήπως ξέρει πώς να καλέσουμε μια τέτοια νεράϊδα….Κάτσε να πάω να τον ξυπνήσω….Σήφηηηηηηηηηη……ξύπνα λίγο να σου πω!
Και τότε ήρθε ο Κορώνας….και ξαφνικά τους είχα όλους μέσα στα πόδια μου! Έπαιζα με τα παιδιά όλη μέρα και ανέβαινα στον καναπέ όσο και όποτε ήθελα! Κάθε φορά που μου ‘ρχοταν να γαυγίσω η μαμά έτρεχε και μου έχωνε στο στόμα κάτι σκυλοκουλούρια που είδε στο γιουτούμπ…ωραία ήταν δε λέω!
Μετά τη μαμά την έπιασε ένα πράμα περίεργο και ήθελε να γίνει η μάστερ σεφ της καρδιάς μας και επειδή ο μπαμπάς και τ’ αδέλφια μου δεν τα έτρωγαν όλα αυτά τα περίεργα που έφτιαχνε τα έδιναν σε μένα και με πρόλαβαν στο παρά τσακ! Εγώ παρ’ όλα αυτά τους αγαπάω ακόμα….
Και μετά ήρθε το 13033 και με πέθαναν!!!!! Βόλτα με τη μαμά…βόλτα με τον μπαμπά….βόλτα με τη μαμά και τα παιδιά….βόλτα με το μπαμπά και τα παιδιά….μια μέρα ο μπαμπάς είπε να τρέξει και με πήρε και μένα (για ξεκάρφωμα) αλλά εγώ ενθουσιάστηκα και άρχισα να τρέχω δίχως αύριο και τον έριξα….Κούτσαινε λίγες μέρες αλλά η μαμά του έφτιαξε ένα κουλί από κάτι βότανα και τον έκανε καλά!
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ ονειρεύομαι τί ωραία που θα ήταν να είχε ο καθένας από ένα κουτί που θα είχε πράγματα για να ασχοληθούν και να μ’ αφήσουν στην ησυχία μου!
Αύριο το πρωί θα αρχίσω να γκρινιάζω από νωρίς στη μαμά μήπως νευριάσει και βρει μια λύση μ’ αυτό το κουτί….γιατί δεν αντέχω άλλο!!! Αν δεν το κάνει απλά θα κατουρήσω γύρω-γύρω από τον καναπέ και μετά θα κλειδωθώ στο μπάνιο!!!
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
